Söyleyemediklerim

ya bi heves bırakıp yeniden başlayanlardanım utandırma beni :p

Cuma günüydü...

elimde on mektupla kapını arşınlamıştım...

seninle geçen ama senin haberin olmadan geçen günler...

neler yoktu ki onların içinde...

ilk gülüşün vardı mesela...

marketten aldığın bisküvinin adı vardı...

ihtiyacın olmadığı halde light almıştın...

saçlarının bir telinin koparak kazağında durduğu vardı....

ve benim o saç telini sana sezdirmeden aldığım an vardı...

ilk göz göze geldiğimiz an vardı...

Cuma günüydü...

o mektupları biraz da zorunlulukla aldığın gün...

aldığın için ayaklarımın kesildiği o gün...

hafta sonu buluşma ümidiyle kalbimin telaşlı hallerine beynimin ortak olduğu gün...

kimselerin içimdeki çocukça sevinci hisedemeyeceği gün...

Cuma günüydü...

tam bir hafta geçmişti...

içimi delip geçmişti...

önümden iki insan geçmişti...

sen geçmiştin...

o hayalini kurduğum ellerin başkasındaydı....

yıkılmamıştım...

daha içten dualarım vardı senin için...

mutlu olman mutluluğumdan daha önemliydi...

bencilce sevmediğim tek büyük sevdamın zamanlarıydı...

kavak yellerinin, sırra kadem bamanın zamanı geldiği zamanlardı...

her abdest alıp gül yüzünün ağlamaması için ettiğim tüm duaların birleştiği zamandı...

Cuma günüydü...

evlatların gözünden öp benim için...

dualarım boşa çıkmadığına hafif acı bir tebessümle seviniyorum...

içimin burkulup sevindiği günlerin toplamıydı...

Cuma günleriydi...

Hayırlı Cumalar...

Haluk LEVENT'in Elfida şarkısındaki aşk ister insan...

16 kanserli küçük bünyeye "babalık" yaptığını düşünmeden...

o şarkının 9 yaşında vefat eden kanserli bir kız çocuğuna yazıldığını hisetmeden...

Elfida'nın sözlük anlamının "feda etmeyi bilmek, gözden çıkarmak, çekip gitmeyi bilmek" olduğunu bilmeden...

hani "adıyla yaşasın" derler ya...

adıyla yaşayamayanlardan Elfida...

ya da adının hakkını vererek yaşayanlardan...

kansere kendini feda eden, çekip gitmeyi bilen...

sen bir aşk şarkısısın...

üstelik yüzün geçmişte kalan, aşka tarif yazdıran...

Soyleyemediklerime not :her seyin var bir zamanı yeri ...

katılmıyorum...

zamanı beklediğinde yer oturmuyor...

yeri önemsediğinde zaman tutmuyor...

olmadı mı bu şekilde vazgeçtiklerimiz?

tüm şartları lehimize çevirdiğimizde "zamanı değil" denmedi mi hiç?

ya da "tam zamanı" dediğimiz durumlarda "yeri değil" demediler mi sana?

çok sancılı değil mi bunları beklemek?

beklemekten hiç usanmadın mı? zamanı yaşamak lazım...

varsa hissiyat söylemelisin...

kaybedeceksen de mertçe kaybetmelisin...

Katilmiyorum

Karşındaki mertse mertce kazanmayida göze alır insan mertce kaybetmeyide ama tabi ordaki şart eki önemli herkes değmez hiç bir şeye bazen .....

çok haklısın...

yeterince değer verdiğimiz insanların yeterince değer vermediğini görünce çıldırıyoruz...

suç değer verdiğimiz insanları seçmekte başarısız olan bizde mi yoksa bizi yanıltanda mı asla bilemeyeceğiz...

kim daha mertse o haklı bence...

O zaman ben hakliyim senin de dediğin gibi :)

Ayyy unutmadan amin :)))

neye amin dediğini bilmemekle birlikte biz de amin diyelim :p

kötü bişeyse de günahın boynuna :p

mavi gözlerindeki hüznü gördüğümde...

aslında kendimi gördüm...

biliyordum bırakıp gitmeyeceğini...

her şeye rağmen yanımda duracağını...

ama işte...

ayrılıklar plansız olur...

hiç olmadık yerden yaralandık...

hiç yakışmayan vedanın başrolü olduk...

biliyorum suçsuzdun...

biliyorum yanımda kalmak istiyordun...

isyanlarımı duydun, kendine yorumladın...

bilemezdin ki isyan kadere ve bizi ayıranlara...

çok zor severken ayrılmak...

çok zor yanarken serinliyorum diye bağırmak...

ve çok zor o deniz gözlerinden uzak simsihyah boşluğa bakmak...

sevdalarımız sokaksız kaldı...

artık hiç bir cadde bize çıkmaz...

yazık oldu...

kimsenin haberi olmadı...

hiç bir zaman özel olduğunu hissetmedin ki...

hep fazlasını en fazlasını talep ettin...

elimden geldiğince yanıt verdikçe tartışmalar çıkardın...

yetmedi ağır ithamlarda bulundun...

yetmedi hayal gücün ile iğrenç tespitlerde bulundun...

namusu şerefi kattın işin içine...

farketmedin burdaki sıkıntılarımı...

tek derdim aşkmış gibi hissettin...

buraya neden gönderildiğimi bile bilmezken...

yazdıklarımı okumadan...

sadece kendini düşündün...

aklındaki hikayelere inandın...

bir insan kendinden nasıl mı soğutur?

evet tam da yaptığın gibi soğutulur...

artık arkadaşım olmayı geçtim...

düşmanım bile değilsin...

bana acımasız olanlara çok daha acımasız olmayı öğreten hayat...

teşekkür ederim...

ilk kez doğru bir şey öğrettin...

sevmenin bedelini ödetirken karşındakinin nasıl deiştiğini de gösterdin...

yere göğe sığdıramadıklarımızın söylediği sözleri hazmetmeyi de öğrettin...

üstelik en dar en zor zamanlarda...

belki de sen haklıydın...

kim olursa olsun güvenmemek üzereymiş bu hayat...

sıktı artık burası da çektiklerimde...

saçmaladım farkındayım...

bugün de böyle olsun madem...

sevdiğini söylersin...

tüm yüreğinle...

seversin de, çok seversin...

karşındakinin ise aklında hep kuşku...

sevmeyi yaşamak yerine...

"sen şununla ne yaptın" soruları...

bunaltır insanı...

sıkılır artık aynı açıklamaları yapmaktan...

bilir ki kısa süre içinde yeniden eski sorulara geri dönecektir...

üstelik üslup çok daha sert olacaktır...

değişmeyen tek şey ise sorulardır...

ayrılırsın...

hala aynı sorular...

hesap vermek zorunda olmadığın halde geçmişe saygından dolayı yanıt verirsin...

o seni namusla vurmak ister...

şerefle...

yazamazsın bir şey...

yutkunursun...

tek yaptığın şey sessiz kalmaktır...

çok sessiz kalmak hem de...

için sıkılır...

geçmişi düşünür...

buruk bir tebessümle...

sıkılmaya devam edersin...

Sen de haklisin kardeş seviyorum diyorlar değer veriyorum diyorlar en ufak açıklamayı çok görüp kaçıp gidiyorlar sen msj atiyorsun diye rahatsız oluyorlar ama başka asil şerefli kizlarin ne derdi var ne sıkıntısı var enine boyuna dinliyorlar

Bari sevginiz arkasinda durun en ufak bir şeyde karsinizdakini düşman ilan edeceginizi arkasinda durun sözlerinizin yapmayin bunları yazık etmeyin kimsenin evladina

Özlüyorum.

Baştan söyleyeyim dedi. Ne kadar sevdiğinle ilgilenmiyorum, ne kadar sevdiğime bakarım. Sevmek zorunda değilsin, ama sevgimi haketmelisin.

Yüzüne bakarak güldüm, ukalalılığına denk bir küstahlıkla. Beynim benden habersiz başladı sorgulamaya;

Mümkün müydü

Sevmeden hak edilebilinir miydi sevgi.

:))

Benim sevgim,ufacık şeylere kızarken aslı gizlemekti,Boyun bükmemek,incitmemekti,Benim aşkım göz yaşları akıtırken acısını gösteremedi,Şimde o büyük asıllar ömür boyunca gizdi.

Karşılıklı çay içemedik hep ondan böyle..

Minder :) Tekrar hoş geldin :)

Alışma bana, ne yapacağım belli olmaz..

Bugün varım yarın birden yok olurum..

Dokunma bana,kapanmamış ...yaralarla doluyum..

Canımı acıtma, bir yarada sen açma..

Sevme beni yoğun duygularımda kaybolursun tutuşursun..

İsteme beni, yasaklarla boğuşursun, engellerle doluyum..

Çözmeye çalışma sakın, seninle karışır iyice kördüğüm olurum..

Anlama beni, ben kendimi bilirim,ben böyle mutluyum..

Aşkı yaşatmamı isteme asla, ben aşka yıllardır inanmıyorum.. Güveniyorsan kendine, inandır aşkın varlığına..

Sonucunda öyle bir aşk yaşatırım ki..!

Vazgeçemezsin tutkun olurum..

Yıkabilirsen duvarlarımı, sakın bırakma beni..

Tüm tutkularım ve gücümün arkasında..

Hala minik bir çocuğum..

Büyütemezsen kaybolurum...