Bir Mesleğin Prestiji Yoksa?

Prestijli olmak; Avukat, Hakim, Savcı, Doktor, Mühendis, Müdür mü olmak?

Toplumun geneli için bu düşünce tarzı önemlidir doğru.

Ama bence siz işinizi "insan onuruna" yakışan bir şekilde yapın ve bırakın vicdanınız rahat etsin...

Önce kendi iç dünyanızdaki hapisten kurtulun. Sonra gerisi gelecektir.

Mesleğinizin de güzellikleri vardır. Üzerine örtü çekmişsiniz, kaldırın örtüleri.

önce kendin mesleğine saygı duy gardiyan değil infaz koruma memuruyum diyebilirsin. başkalarının ne dediğine fazla takılma önemli olan görevini en iyi şekilde yaparak; namusunla şerefinle aileni geçindirebilmendir asıl prestij kaynağın bence budur. Yeşil yol filmindeki tom hanks in canlandırdığı karakter gibi iyi bir infaz koruma memuru olman dileğiyle (:

özenilen ama asla olunamayan sıradan bir insan olunur evvela...dereyi geçerken at değiştiren insanlar genelde bu kategori içinde yer alırlar.. bazen müdürü aşağılar vatandaşın yanında..bazen de vatandaşın bile umurunda olmadıgı için müdürünün yanında aşağılanır... saygısızca gelecekle ilgili hayaller kurmadan yaşamaya devam eder sıradan sıradan.. dost meclislerinde yavaş yavaş en az konuşan konumuna gelmek bir yana ilerde çoluk çocugunun kendisiyle gurur duyamayacağını bilmek hüznünü tavan yaptırır...oysa ki her haline şükreder.. keşke der zamanında şöyle yapsaydım şu soruyuda bilseydim diyerek kendi içinde hesaplaşır yaşamın gerçeklerine karşı..neyse enseyi karartmayalım...

Theodore Roosvelt ' Hayatın bizlere sunduğu en büyük ödül, buna değecek bir işte çok çalışma şansıdır.' hiçbirşey için geç değil mutlu olduğun işi ara bul en büyük ödül budur senni için...

helal kaznıyorsan sorun yok bence, insanın namusu ve onuru ile çalışması bir prestij göstergesidir bence, hangi iş olursa olsun insan ekmeğini taştan çıkardıktan sonra

biz işimiz doğru ve düzgün kural kanun nizamlara göre yerine getiriyoruz fakat ben ve meslektaşlarımın tek sorunu toplum tarafından benimsenememek ve sanki suçluymuşuz yahut hala rüşvetçi işkenceci vs vs ahlak dışı bir sürü tabirle anılmamız tanınmamız.biz aslında ben bundan yakınıyorum.belki de çok genç olduğum için atlatamıyorum fakat elimden geleni yapıyorum bu bakış tarzlarını değiştirmek için.

alternatif yoksa ekmek parası için devam çekilir

ah şu insanlardaki koltuk ve makam sevdası

eskisi kadar kötü bakılmıyor artık,hem çok şanslısınız bir sürü değişik hikaye ve insanla tanışıyorsunuz

temelde mesleğin iki türü vardır:

1-dürüst yapılanı

2-dürüst yapılmayanı

o bir sürü hayat ve hikayeler insanın psikolojisini bozabiliyor. sonuçta dinlediğimiz şahit olduğumuz hayat hikayeleri askerlik değil asgari cinayet tecavüz gasp.

sosyal prestij önemli olmamalı bence, önemli olan evine ekmek götürmek, hakınla alnının teriyle ekmeğini kazanmaktır.

Ama yaptığın için başkalarını değil ama seni mutlu etmesi gerekir.İnsan sevdiği işte olmalıdır.