bu arada her atama döneminde olan bir olay hakkında yazmak istiyorum. ben 2 sene beklemiştim bana sıra gelecek diye. bu süre sonunda aynı dönem atandığımız insanlar ile kayıtta denk geldik. 2 sene boyunca burada yazılanları okuduklarını ama yazmadıklarını falan söylemişlerdi. o ara sıralama çok kritik bir durumdaydı bilenler bilir. herkesten puanlarını yazmasını rica etmiştik lakin arkadaşlar sinsi gibi ordan izlemeyi tercih etmişler. insanlar burada emek veriyor sadece onu belirtmek istedim.
haaa şunu da söylemek isterim. hayatlarını görüyorum aynı sinsilikte devam ediyor. kadınlar nereye kapaklanıp evleneyim. evliyse daha asaleti alır almaz çocuk yapayım. erkekler ev araba alayım vs. 6 senedir taşrada görev yapıyorum. bu kadar mutsuz bireyleri ilk defa bir arada gördüm. bir insanın anası babası, arkadaşları ziyaret etmez mi seneler boyunca. 1 tane sevdiğiniz bir dostunuz olmaz mı tatile gidebileceğiniz. boş bir dedikodudan ibaret yaprak kürek hayatlar.
evet atanırız atanamayız burası ayrı bir konu umarım herkes gönlüne göre bir yerde çalışır. ama şöyle davaro gibi yaşayacağınıza mutlu bir şekilde sevdiklerinizle yaşam mücadelesine devam ediniz. doğaya, hayvanlara, insanlara saygısı olmayan yıkık kekolarla ayın 15'ini beklemekten iyidir.
iyi bir insan olmadan iyi bir mühendis de olamayız. sevgilerimle.
bu arada her atama döneminde olan bir olay hakkında yazmak istiyorum. ben 2 sene beklemiştim bana sıra gelecek diye. bu süre sonunda aynı dönem atandığımız insanlar ile kayıtta denk geldik. 2 sene boyunca burada yazılanları okuduklarını ama yazmadıklarını falan söylemişlerdi. o ara sıralama çok kritik bir durumdaydı bilenler bilir. herkesten puanlarını yazmasını rica etmiştik lakin arkadaşlar sinsi gibi ordan izlemeyi tercih etmişler. insanlar burada emek veriyor sadece onu belirtmek istedim.
haaa şunu da söylemek isterim. hayatlarını görüyorum aynı sinsilikte devam ediyor. kadınlar nereye kapaklanıp evleneyim. evliyse daha asaleti alır almaz çocuk yapayım. erkekler ev araba alayım vs. 6 senedir taşrada görev yapıyorum. bu kadar mutsuz bireyleri ilk defa bir arada gördüm. bir insanın anası babası, arkadaşları ziyaret etmez mi seneler boyunca. 1 tane sevdiğiniz bir dostunuz olmaz mı tatile gidebileceğiniz. boş bir dedikodudan ibaret yaprak kürek hayatlar.
evet atanırız atanamayız burası ayrı bir konu umarım herkes gönlüne göre bir yerde çalışır. ama şöyle davaro gibi yaşayacağınıza mutlu bir şekilde sevdiklerinizle yaşam mücadelesine devam ediniz. doğaya, hayvanlara, insanlara saygısı olmayan yıkık kekolarla ayın 15'ini beklemekten iyidir.
iyi bir insan olmadan iyi bir mühendis de olamayız. sevgilerimle.