Buğu

Hayatın içinden geçmeden seyire geçmek nasıl olur ki

Hayatta 2 tür insan vardır bana göre.Birileri yaşarlar birileri seyrederler.Seyretmeye başladıkça tutunamamaya başlarsınız.Hayatta bir tempo vardır.Siz önce yavaş yavaş bu tempodan koparsınız.Sonra da yavaş yavaş insanlardan.Pozisyonunuz bellidir artık.Seyirci olmuşsunuzdur.Bir daha asla oyuncu olamamak üzere.

Hayatta 2 tür insan vardır

Ya da iki renk vardır diyelim

Biri siyah biri beyaz

Bu iki renkten geçince griye varırsın

Ondan sonra hiçbir yere ait olamama iç güdüsü oluşur

Yaşamın içine bir dalış yapar sonra seyire geçer

Diğer insan da hep tek renk yaşamıştır

Ne iyi ne kötü ama mekanı bellidir hep yaşam koltuğundadır

Seyire geçemez çünkü seyredecek kadar ne kendini tanır ne etrafını

''Diğer insanlar'' neden bu kadar kalabalık?Belki de herkes birbirine göre ''diğeri'' oluyor.Beckett'in Godot'u gibi...Bekleyiş,bekleyiş.Yaşam koltuğundakiler beklemekten usananlar.Bekliyoruz bakalım hala.Yaşım yarılandı gibi.Ama beklemeye devam edeceğim.Sabırla ve sessiz.

Ölüler diyarından sesleniyor gibi olacak ama

Yaşam gürültülü bir yer

Sesi duyan gidiyor malum kalabalık oluşuyor

Ama birbirini duyan var mı orası tartışılır;)

Hey seyirci lütfen devam et kalabalık etmek istememiştim

Aldığımız ''karar''larda ne kadar kararlıyız?Birini,bir ''şey''i,bir yerlerde olmayı gerçektende dürüstçe bir ömür reddedebiliyor muyuz?

İki kişi var.Etimin dışında ama etimin içine dokunan.Seksüel bir itki değil tabii bu anlatmaya çalıştığım.İçimdeki kalabilmiş masumiyetimi açtığımı sandığım.Hiç alamadığım kararları onlar üstünde almak üzereyim; bu sefer tükürdüğümü yalamamak ''karar''lılığıyla...Sonuçlarına katlanabilecek miyim?Salt yalnızlık sanki gerisi,saf ben.En yakınlarının bile olmayışı.İçime bir daha başka bir insan almama yetkisini de taşıyor bu kararlılık.Yani onlar son tortular.Ya sonrası?Karışığım şu ara.

Affetmekten sıkıldım,yoruldum,tükendim.Nasılsa değişen veya değişmeye çalışan bir ''istenç'' göremiyorum.Düzenli aralıklarla ''aynı''yı çevirip duruyor yaşam.Seyreden olmak hep affeden olmak mı?İnsanlar demekki seyirci oluşumun farkında ve bunu kullanmak için en yakınlarım bile tereddüt etmiyor.Hem de dibine kadar.

Karışmak gibi olmasın ama affetmek aynı hatayı bir daha yapmasına izin vermektir

Birşey soracaktım ama soramadım;)

Evet,ben de affetmeyi düşünmüyorum.Çünkü tükettiler 20 li yaşlarımı.30 lu yaşlarda bu denli bir iletişim istemiyorum.Yalnızlığa rağmen...

Bu arada istediğin her şeyi sorabilirsin.Nitekim ben de içimi döküyorum burada.

Affetmeyi gerektirecek yanlış yapan kişi zaten yapsa yapsa kalabalık yapar

Yalnızlığa eşlik etmez

Tabi yanlışa göre değişen bir durum

Ne yaptığın ne yaptığı önemli bir durum

Ondan net birşey demek istemiyorum

Ben konuyla alakasız birşey diyecektim

Şimdi diyorum ki şu yukarıda 3 artı verenler ne demek istemiş

Kalabalık etme mi demek istemiş ona takıldım ben:)

Bunu öğrenmemizin bir yolu yok sanırım.Bu başlığı ben açtıysam kimsenin gelmesini,yazmasını istemeseydim en başta bunu da belirtirdim.O yüzden önemseme gitsin.Niyet okuyucusu olamayız.Ama illaki merak ediyorsan mantıksal bir çıkarım yapayım;

Bu oylama platformunda iki değerli mantık söz konusu olduğundan bu oylarla yorum yapma hakları bulunmaz.Ancak ve ancak senin önermeni doğrularlar.

''...kalabalık etmek istememiştim'' önermesine bir şey eklemek isteyen ''cevapla'' bölümünden cevap yazar.Aksi olamaz.Kalabalık ettiğini düşünen bunu ayrı bir cevapla belirtmek durumundadır.Yoksa oylama butonu seni yorumlamaz ancak ve ancak doğrulayabilir veya yanlışlayabilir.

Bu açıklama yeter umarım.

Açıklaman için teşekkürler

Evet yeterli;)

İyi sabahlar

İyi sabahlar

Buğu'nun en ilginç yanlarından biri de bizi ''duygu'' denen düzleme oturtmuş olması.Adeta bir kadermişçesine.Dünkü mantıksal çıkarımdan sonra bakıyorum, insan gerçekten de bu denli matematiksel ve bilim-kurgu filmlerinden fırlamış bir üretim olabilir mi, her şeyiyle mantıksal bir dizge olabilir mi?Sanırım cevap hayır.Duygusuz yaşayamıyoruz.

Şu konuda kesinlikle ikilemdeyim; acaba duygu geçmişin,birikimin,yaşanmışlığın ve örneklenmiş veya örnek olarak sunulmuş hayatların bir tezahürü mü yoksa her yeni ilişki biçiminde yeniden filizlenen ve ne olduğu kestirelemeyen bir üretim mi?Varoluşçuluk herkesin kendini yarattığını ve yeniden ürettiğini sunar en kaba tabirle.Ama bir ilişki eskisinden hiç mi iz taşımaz?

Anlam kırmızıda,anlam aşkta.Bana göre ise toptan yıkmalı kırmızıyı ve aşkı.İnsanın rengi olamaz kırmızı.Olsa olsa çiftleşmeye susamış hayvanların üzerinde ''I love you'' yazan kalp şeklindeki yastıklarıdır.

İnananlar daha mutlu

Olduğu kadar olmadığı kader diyorlar

Bu arada bende onlardanım;)

Soğuk içiniz

Ne içiyoruz

Bira içiyoruz, siyasetten uzak duruyoruz, uyuyoruz ve tatlı rüyalar görüyoruz...

Mantıklı bir açılım olmuş

Yanlış anlamadıysam siyasi bölüme de yazıyorsun

Aynı nickinle mi yazıyorsun

Uzak durmak en iyisi benim gibi birinin bile cezadan nicki silindi

Düşün artık gerisini