Buğu

Dönemsel bir durum belkide bir basamak demek lazım.Nefret kendimi cezalandırmak bile olsa ''ilgilenmiyorum'' dan daha taze bir durumu ifade ediyor.Şunu demek istiyorum; beni kısa zaman içersinde ilgilenmemeye iten şey o zaman yaşanırken de bu denli ilgisizmiş gibi olur.

Kendi sevgimi sorgulatır bu durum bana.Bir şeyden bu denli çabuk vazgeçebiliyorsam,nefretimi büyük bir soğukkanlılıkla muhafaza edebiliyorsam acaba ben onu gerçekten sevmiş miyimdir?

180 derece durumu ise biraz özel bir durum.Bunun içini burada deşemesemde evet 180 derece değişiyorum hatta değiştim denebilir.

''Hiçlik'' değil aksine bir ''şans''ız bu evrende

Karamsarlık yok

Bir kere varız, varolmayı başarabilmişiz

Tercihler,seçimler,mutluluklar,mutsuzluklar beyhude

Gerçeklik, bizim gerçekliğimiz

Takıntılarımızdan arınma vakti

Şimdi Katharsis zamanı

Varolabilmeme tutunmuşum

Kalanı lüks

İnsanlar birbirlerini acımasızca kullanırlar

Hisler insanın kredisidir

Fazla tüketen sonuca erken varır

Yalnızlık ödülünüz

Uyuyorum uyanıyorum

Uyanıyorum uyuyorum

Arada bir şey kalmadı sanki...

Yaşam aksiyon ister ama olmaz ki öyle

Yaşam akıyor zaten

Benim için arası yok gibi

Yoksa yaşamaktan vazgeçmiş değilim

Anlam kaymaları doldu beynim,her şey yer değiştiriyor

Tarifsiz bir yabancılaşma

Hayır diliyorum kendime :))

Sözlerin ne kadar tanıdık

Hani tanıyor olsam içimden geçenleri yazıyor diyeceğim

Bu mümkünsüzlükte

Ben de senin için hayır diliyorum

Ben bol aksiyonlu bir yaşamın içinde

Usulca herşey yer değiştirse çıtım çıkmayacak

Ama herşey takla atarak yer değiştiriyor;)

İnsanlar et ve kemik olmanın ötesinde de aynı aslında

Yeterki kendilerine dürüst olsunlar,bütün farklılıkları eriyor yalnızların

Hani itiraf edemesek de çoğu zaman kendimize bir ''beklenen'' oluyor

Sanırım bu ''beklenen''in hayali, onun gerçekliğini çoktan aşmış durumda

Sanki artık olsa da fayda etmeyecek gibi

Bu bağlamda yer değiştirmeler normal

Sadece ona dair değil hayata dair bütün değerler değişiyor

Acımasızlığa doğru gidiyorum yavaş yavaş

İnsanlar nazarımda ikiye ayrılıyor

Sıradan olanlar; bunlar genelde mutlu tablo çiziyorlar

Çünkü cesaretleri yok bildiklerinin ötesini merak etmiyorlar ağrısız başım ... bu sözün devamını hatırlayamadım

Sıradışı olanlar; bunlar genelde mutsuzluk tablosu çiziyorlar

Geneli araftadır iki tarafı görmüş ne ötede ne geride yersiz yurtsuz gibi

Yaşananlar insanı duygusuz kılıyor acımasızlık ondan olabilir

Eskiden börtüye böcüğe üzülürdüm artık üzülmüyorum;)

Bu devran zalım bu devran...

İnsanların üstünüze yapışıp kalması ne kötü

Gören duyan heber etme peşinde

İyi de duymak istemiyor bu bünye

Bazen siz ayrılsanız da ''ayrılık'' sizden ayrılmıyor bir türlü

Umarım bu da bir süreçtir

''Önemsemek'' karabüyü gibi

Büyüden kurtuldum ve büyüdüm

Karmakarışık bir matematik problemini çözmüşçesine çözüyorum kimyamı ve haliyle diğer kimyaları

Sizin ilmek ilmek ördüğünüzü hatır hatır söker bu vicdansızlar

Gerek kalmadı sizlere

Artık ben söküp,yırtıp,döküyorum hayatı

İyiyiz be...Yaşıyoruz...

Buğu demiştik

Kim onlar?

Ben ve ''ben''ler

Ey su damlacığının sakinleri!

Yaşıyoruz,iyiyiz,anlayacağız...

İyiymiş!

Heey hayat aksiyon ister

Uyuyamı kaldın uyan

Niyeyse açıklama gereği hissettim

Bu mesaja istinaden uyuya mı kaldın dedim

İçtihat ve paradigmalarımı yıkmama sebep olan 2013 yılını hem hüzünle hem gururla uğurladım

2014 ve sonrası umalım da yeni paradigmalar oluşturmasın.Velhasıl bilimsel bir kavram gibi görünse de aslında algının başkalaşıma uğraması bağlamında ''paradigma metaforu''nu kullanabilirim.Bilinç benim bilincim kardeşim!Kime ne yaaa!!! :)

Bütün bu hengamenin ise Buğu nun hiç ama hiç umurunda olduğunu sanmıyorum.Züğürt tesellisi benimkisi.

İyiyiz iyi...

Varoluş sancısını atabilmenin tek yolu başkayla kurulan ilişki biçimleri

Üretim ilişkileri aslında her şeyi belirliyor; bu yadsınamaz

Marx'ın üstüne laf konuşmak haddimize de değil elbet

Gelgelelim insan kendi bedeninin ötesine geçtiğini düşünüyor hatta düşünmekle kalmayıp bunu deneyimliyor

Doğanın öznesi ''Ponty'nin etselliği'' değil her zaman

Bilinç olmak etini kemiriyor zaten içten içe

Demem o ki İnsana yer yok kozmolojik düzende

Duygunun kendisi bizatihi yanılsama

Sonuç; ölmek için doğmak saçmalığını aşabilmenin avuntusunu aramakla geçen bir ömür

Tedavimiz yok