Zabit katibiyim ve özel bir universitede burslu hukuk bolumunu kazandim. Bu hafta için yillik izin aldim zor bela ve bugun ilk kez derse girdim. Okula gitme amacim da biraz hocalarla tanisip, devamsizlik konusunda beni idare etmelerini rica etmekti. Bugun ayni zamanda dersine de girdigim hoca, yonetmelik belli, %70 devam zorunlulugu var diye kestirip atti. Kendisine her ne kadar memur oldugumu, adliyelerin cok yogun yerler oldugundan izin alamayacagimi, eşim cocugum oldugunu soylemişsem de, pek orali olmadi.. siniftaki genç arkadaşlarin aksine, benim okul masraflarimi babam karşilamiyor. Kendim çalisip ödüyorum. Bana ya işe git, ya okula gel gibi bir tercih yaptirmak isteyen bu anlayış şunu farkedemiyor. Ben zaten işi birakirsam okulu da birakmak zorunda kalirim, zira odemeleri başkasi benim adıma yapmayacak. Yonetmelige uygun hareket etmeye calismalarini anliyorum ama nerede kaldi anlayis, nerede kaldi insanlik? Başlikta yazan ve mutlaka derse gelinmeli diyen hocalarin yetistirdigi cocuklar da ilerde 1 dk geç geldi diye hastayla gorusmeyen doktorlar olacaktir heralde. Ben bir memur olarak cogunlukla vatandasin işi gorulsun diye kendimi öne atiyorum, gidiyorum hakimle savciyla konusuyorum, araci oluyorum pek çok sorunun cozulmesine. Ve bundan bir gram menfaat veya hatta tesekkur dahi beklemiyorum.. Mazereti olan avukatlarin dosyalarini dusurelim biz de o halde, bu sizin davaniz da olabilir? Ha, benim de tek işim ve sorumlulugum ogrencilik olsa, ve gidip kafelerde nargile icip derse giezsem, hoca elbette biraksin devamsizliktan. Benim gibilerin durumu bundan farkli. İşini birak, veya aciktan oku gibi onerilerin hicbir faydasi yok. Ben zaten aciktan 3 bolum bitirdim, ama neye fayda? Cocugum icin guzel bir gelecek hazirlamak istemem mi kabahat, daha iyi hayat şartlari istemem mi hata? Ben sonuc olarak son derece yanlis buluyorum bu uygulamayi. Yonetmelik oyle ise, o halde yonetmelik hatali. Bir meslekte aktif olarak calismakta oldugunu ispat edene, devam şarti kaldirilmali.
Zabit katibiyim ve özel bir universitede burslu hukuk bolumunu kazandim. Bu hafta için yillik izin aldim zor bela ve bugun ilk kez derse girdim. Okula gitme amacim da biraz hocalarla tanisip, devamsizlik konusunda beni idare etmelerini rica etmekti. Bugun ayni zamanda dersine de girdigim hoca, yonetmelik belli, %70 devam zorunlulugu var diye kestirip atti. Kendisine her ne kadar memur oldugumu, adliyelerin cok yogun yerler oldugundan izin alamayacagimi, eşim cocugum oldugunu soylemişsem de, pek orali olmadi.. siniftaki genç arkadaşlarin aksine, benim okul masraflarimi babam karşilamiyor. Kendim çalisip ödüyorum. Bana ya işe git, ya okula gel gibi bir tercih yaptirmak isteyen bu anlayış şunu farkedemiyor. Ben zaten işi birakirsam okulu da birakmak zorunda kalirim, zira odemeleri başkasi benim adıma yapmayacak. Yonetmelige uygun hareket etmeye calismalarini anliyorum ama nerede kaldi anlayis, nerede kaldi insanlik? Başlikta yazan ve mutlaka derse gelinmeli diyen hocalarin yetistirdigi cocuklar da ilerde 1 dk geç geldi diye hastayla gorusmeyen doktorlar olacaktir heralde. Ben bir memur olarak cogunlukla vatandasin işi gorulsun diye kendimi öne atiyorum, gidiyorum hakimle savciyla konusuyorum, araci oluyorum pek çok sorunun cozulmesine. Ve bundan bir gram menfaat veya hatta tesekkur dahi beklemiyorum.. Mazereti olan avukatlarin dosyalarini dusurelim biz de o halde, bu sizin davaniz da olabilir? Ha, benim de tek işim ve sorumlulugum ogrencilik olsa, ve gidip kafelerde nargile icip derse giezsem, hoca elbette biraksin devamsizliktan. Benim gibilerin durumu bundan farkli. İşini birak, veya aciktan oku gibi onerilerin hicbir faydasi yok. Ben zaten aciktan 3 bolum bitirdim, ama neye fayda? Cocugum icin guzel bir gelecek hazirlamak istemem mi kabahat, daha iyi hayat şartlari istemem mi hata? Ben sonuc olarak son derece yanlis buluyorum bu uygulamayi. Yonetmelik oyle ise, o halde yonetmelik hatali. Bir meslekte aktif olarak calismakta oldugunu ispat edene, devam şarti kaldirilmali.