Mektuplar

selam iki gözüm

çok şey yazmak için gelmiştim ama bişi yazamadan bunu yollamak zorunda kaldım,

sen yazdıklarımda değil yazıpta sildiklerimde varsın

hoş ça kal

sayfalarca yazmak istiorum..anlatacaklarım hiç bitmedi,bitmeyecek de..ama cesaretim yok..korkagın biriyim biliorum..herseyi elime yuzume bulaştırdığımı..hayatı cekilmez kılan ben..yine susuyorum...:/

Oy benim garip mi garip gariban başlığım,

bu başlık deryasının içinde sus pus bir şekilde sıranın sana gelmesini, üstündeki kalın toz örtüsü yada yüzlerce başlığın kalkmasını ve tekrar ilk sıralara gelmeyi beklediğini görür gibiydim, dayanamadım geldim.

Bakma sen eski çamların bardak oldu deyişine "Biz seninle eski iki dostuz", istesek te düşman olamayız, bunu böyle bil sevgili başlığım, varsın bizden bardak çıkarmaya çalışsınlar ben kütük olsam dahi sana bunu kondurtmamki!...

Mevsim burda hazan, bildiğin soğuk, ıslak ve yalnızlık mevisimi hazan. Bahar gelmiş diye itirazada yeltenme hazan işte. radyoda bile çalmaz olan "gelmiş bahar geçmiş yazlar" şarkısı nı sen için defalarca dinlemiş oldum netten. Mevsim hazan işte sevgili başlığım yokluğun hazanı defalarca aratsada...

Hemen sitemkar sözler ile yüklenme bana, bilirsin yokluğunda öylesine garibanım, öylesine zavallı ve ölesiye çaresiz.

Mektubuma burda son vermeyeceğim elbette sevgili başlığım sadece kısa bir an kopacağım senden ama sen de iyi bilirsinki bu kopuş senden değil sadece seni benden ayıran hasretinde...

iyi bak kendine ve ben yokken sakın üşütme...

Sevgili dertsiz aşım kel başım,

sıra bize geldi diye tir tir titreşmeyin bre,

Sizi kaybetmeyeceğim diye yıllarca çaba verip dert sahibi olan ben ne saçlı başa sahip olabildim ne de tuzlu bir aşı kaşıklayabildim.

Ders işler gibi sırayla konular üzerinden gitsek ne dersiniz yoldaşlarım ha,

öncelikle orta yaş krizimde kafama dert taktığım korunmasız kafam, aklını başına alaydında gül gibi sırma saçlarına sahip çıkaydın olmazmıydı, şimdi ne sen kara kara( yahu kara dediğime bakma havaalanı mübarek parlıyorsun) düşünürdün nede ben karalar bağlardım.

aş kısımını rejim dolayısıyla yazamıyoruz özür dileriz !

Orhan Veli

Yalnız Seni Arıyorum-Nahit Hanım'a Mektuplar

http://www.ykykultur.com.tr/kitap/yalniz-seni-ariyorum-nahit-hanima-mektuplar

Selam en huysuz, en yaratcısız, en kabiliyetsiz yazı yetilerim,

Kağıda, kaleme ve sana küseli beni terkedişinizin üzerinden aylar geçti farkındayım. İnsan yazmaya yazmaya körelirmi?

Körelirmiş...

Hatta hatta hissizleşir, duygusuzlaşır, körelirmiş. Burnunun ucunu göremezmiş. Hoş ben zaten burnumun ucunu göremiyorken bunun pek bir anlamı olmaz ya;

Geri döndüm

Sen de dönermisin

Denermisin yeniden?

Sevgili Hindistan inekleri ,

hayatı yeme içme üzerine endekslenmiş genç bir gurme adayının yaşadığı en büyük düş kırıklığını yaşatan sizlerin önünde sevgi ve saygı ile eğiliyorum.

Bana daha büyük bir şok yaşatılmasının mümkün olmadığını düşündüğüm en büyük düş kırıklığım sizlersiniz.

Kasap vitrinlerinde arzı endam edeceğini yerde yol ortalarında çöreklenere rahat rahat güneşin tadını çıkaran sizlerin bu doyumsuz dokunulmazlığını ağzımın suyunu akıtarak yıllarca izlemiş bulunmaktayım.

Gençliğimin, orta yaşımın ve de geleceğimin en büyük hayali bir gün hindistana gelmek ve zat-ı alileriniz ile tanuşmak olduğunu bilmenizi isterim. bu tanışmanın gayet kanlı olacağı ve kimsenin görmediği noktlarda etinizden sütünüzden azami istifadeyi sağlamak için elimden geleni yapacağımı bilmenizi izterim.

Malumaliniz yıllarca edindiğim et bilgisi derslerinde en lezzetli etlerin hiç çalıştırılmamış, koşturulmamış mutluluk içinde yaşayan hayvan etleri olduğnu aklımın bi yerlerinde daima canlı tutmaktayım.

Durun yahu ciğerleriniz ve beyniniz hakkındaki niyetim oburluğuma kurban gitmeden esas demem noktayı atlamış bulunmaktayım.

Sizi bu günlerde sollayan hatta ecelinizle ölmenize rağmen arkanızdan rahmet okutan yeni bir adayınız çıkmış bulunmaktadır.

Gözünüz aydın

Türkiyedeki AĞAÇLAR

Hindistandaki ineklere mektuplar -2-

Gezi ile tanıdık biz Türkiyedeki ağçaları, her ne kadar bazıları "mesele ağaç değil hala anlamadınmı?" deselerde biz anlamıştık ağaçları sizin seviyelerinize getirmeyi

Yurdumun hızlı çevrecileri sayesinde artık tam bir doğacı ve çevreci kesildik, Ağaçların kesilmesinden ise yatırımları, enerji projelerini, istihdamı hep çöpe attık.

yurdumun herhangi bi yerindeki bir ağaç kesilmeden hemen ayağa fırladık,

Ah inekler ah,

Hindistan size bu kadar değer vermiyo emin olun,

eğer ineklikten sıkılırsanız birgün

Gelin Türkiye de ağaç olun

saygılarımla

hayallerinde bile sizle olan rasputin

2014'de

Biran önce git ve tarihin tozlu raflarında yerini al...seni hiç güzel anmayacağım...sevdiklerimi aldın tek tek benden..Nolur annemi bana bırak..

Sen daha gidemeden kanser olduğunu öğrendim annemin ilk ben öğrendim..Bu öyle bir acı kii yüreğini paramparça ediyor.. Sanki hiç konuşmayıp hiç anlatmayınca değilmiş gibi geliyor.. Yüzü gülen içi kan ağlayan bir palyonçoya döndüm... Evin kapısından girmeden saatlerce ağlayıp gülerek eve girmek.. Ne zor biliyormusun sen 2014.. Her yerde bir bayram havası var bugün herkes bir kutlama peşinde..Ne zormuşş hiç bişey yapamamak elinin kolunun kalkmaması, her şeyin başı sağlık ne dolu dolu ne anlamlı cümleymiş..Ben yaşamıyorum son 1 aydır.. Ner de nasıl dolanıyorum bilmiyorum ki.. Yediğinin içtiğinin tadı bile morelin keyfin yerindeyken güzelmiş..Biran önce çek git 2014..

Son olarak 2015 ten SAĞLIK diliyorum.. Gerisi zaten geliyormuş..

sevgili kalem;

Bazen bağıra çağıra küfrede küfrede söylene söylene yazmak lazım,

ne kadar oldu dargınlığımız sahi,

3 gün, 5 yıl, 10 dakika.. ne önemi var ki dediğini duyar gibiyim

iyi ki döndüm değil mi, iyi ki kalbimde hırçın duygular biriktirmişim

iyi ki aklımı sana dökecek mecalim kalmış bileklerimde

bi yere kaybolma, devrik cümlelerimi imlasız sözlerimi paylaşacağız

bazen ben küfredeceğim sen istibdat dönemi sansüründen geçireceksin

bazen sen yazmak isteyeceksin ben naif ve kibar bir ihtiyar istanbul efendisi olacağım.

İkimizde kaybolan sevdalarımızı, yaşanmamış hayallerimizi, gün yüzü görmemiş düşüncelerimizi bölüşeceğiz.

ama şimdilik bu kadar. bahçede çalınacak horozlar varken o kadar zorki sana yazabilmek için yoğunlaşmak..

birde o horozu pişirdikten sonra bu hindi bu hindi diye yemek.

40 defa dersem bence horoz olur.

haram mal ama yılbaşıda haram zaten değilmi.

afiyet olsun.

Biricik kızıma...

sen hırçın , sinirli ama bir o kadar da tatlı bir kızsın. şimdi 18 yaşındasın ve kim bilir ne kadar da güzelsindir. ...

diyerek başlayan ve derin duygular içeren hayatımda aldığım tek mektup..... Babamdan bana ... 18 yaş hediyesi olarak gelen bir mektup.... ve aynı mektup geçmişten geleceğe selamlar , kayıplar, ölümler içerir ve bir siyah beyaz fotoğraf vardır o zarfın içinde. her okuduğumda o daktilo yazılı sarı sayfayı burnumun direğini sızlar...

biliyor musun baba... benim de senden başka kimseye mektup yazasım yok... çünkü kimse senin kadar sevemez beni .. kimse....

Duygularıma mektup,

nerdesiniz? selam ederim.

İnsan değişiyor,insanlık aynı kalıyor...

İnsan dönüşüyor,

Ama aşk aynı kalıyor...

Buralardasın biliyorum...

Hala sana dair öfkelerim de var...

Ama şunu bil

Ben sendeyken hiç üzülmedim...

Kızgınlı öfke değil

Üzülmedim...

O nedenle

Böyle saçmalıyorum...

O kadar doluyum ki

Ağlayacak yer arıyorum gölgende..

Eyvallah

İyi ki tanıdım seni..

Bir not;

Sensizlikte,sende temize çektiğim her şey...

Geriye tepti...

İlk defa anladım

Malzeme olduğumu...

Hoşçakal

Umarım mutlusundur...

Yani hayat öyle....

Bu aralar yaşadıklarımızı ikimizi de yakıştıramadı kendince..

Eşek sudan gelsin hatta gelemesin ve ekmek kuran çarpsın

Eşekle ekmek arasına boğuluyorum...

Ulan reva mı bu aşka?

Pardon konu,covid 19 du değil mi?

Peki

Covid 20 nerde

Lan 19 u var

20 si yok bir şifre mi var elinizde..

Biliyor musun

Ben hala eşek gibi özlüyorum seni...

Nazım'ın Piraye'ye yazdığı ayrılık mektubu...

O aralar hayatına Münevver girmek üzeredir...

"Piraye

Aramızdaki münasebetlerden birisi olan fakat zaten bilfiil çoktandır mevcut bulunmayan ve daha senelerce de mevcut olamayacağı anlaşılan karı kocalık münasebetimizi, kadın erkek münasebetimizi tasviye etmemiz, kesmemiz gerekiyor. Bunun icap ettiğini uzun muhakemelerden nefsimle yaptığım işkenceli müsahabelerden sonra anladım. Ve sana bir gün bile fazla yalan söylememek için bu münasebetin artık kesilmesi gerektiğini işte hemen yazıyorum. Sen yine benim en yakın insanımsın. En yakın dostum ve arkadaşımsın. Çocukların çocuklarımdır. Bu tarafımızda hiçbir şeyin değişmeyeceğine inanıyorum. Fakat artık karı kocalığımız devam edemez. Bu bağımızı bağlarımızdan ancak bir tanesi olan bu münasebetimizi kesmemiz lazım geliyor. Sana yolladığım bu mektupla beraber ben karı koca münasebetimizin kesilmesi için gereken yerlere müracaatımı da yapmış bulunacağım.

Bütün bu olan biten şeye rağmen yakın iki insan olarak kalacağımızı biliyorum. Benim başım sıkıştığı zaman hapiste olayım, dışarıda olayım yine sana koşacağım. Sen de öyle bana koşacaksın. Ömrümün en güzel senelerini, en iyi eserlerini sana borçluyum. Onlar manen ve maddeten senindir. Şimdilik Allah'a ısmarladık. Beni affet bile demiyorum. Her şeye rağmen beni herkesten ziyade anlayacak olan insanın yine sen olduğuna eminim. Ellerinden öperim."

Nazım Hikmet

Münevver af çıkmayacağını anlayınca Nazım'dan uzaklaşır...

Nazım Piraye'ye son defa yazar,af diler...

Piraye bu mektuba cevap vermez...

Nazım cezaevinden Münevver'le çıkar...

Sonrası 50 yaşından sonra askere alınma,kaçış...

Doktor Galina ve en son Vera...

Ben Piraye ile Galina'yı birbirine benzetirim...

Galiba "saf" aşk dedikleri yeryüzünde sadece o iki kadında olmuş...

Susmak ne güzel bir eylemdir...

"Pirayem Kızıl saçlı bacım benim,Seni arkadan bıçakladım. Bir damlası benim damarlarımdaki bütün kana bedel kanınla boyandı ellerim. Yeryüzündeki hiçbir insan hiçbir insana benim sana yaptığım kötülüğü yapmamıştır. Bütün bunlara rağmen gel. Sana ?Gel? diyecek kadar yüzsüz ve alçaksam ne halt edeyim öyleyim işte. Fakat gel. Oğlumuz Memet?in başı için gel ve ben kalan ömrümde ona layık bir baba olmak fırsatını kazanabileyim. Senin yüzüne nasıl bakabileceğimi bilemiyorum. Seninle karşılaştığım anda ayaklarının dibine yıkılacağım belki. Belki de sadece bayrağını kendi eliyle düşmana teslim etmiş bir hainin cesaretiyle yüzüne bakmaya çalışacağım. Belki de tek kelime söylemeden gözlerimi iskarpinlerine dikip oturacağım. Fakat gel. Hayatım yalnız kendime ait olsaydı gebermeyi çoktan tercih ederdim. Kendi ferdiyetimden, fizyolojimden, kafamın deli hasta tarafından öylesine nefret ediyorum. Fakat yaşamam lazım. Beni affetmek için değil, beni oğlumuz, kızımız ve onlar gibi iyi namuslu insanlarımız için yaşatmak için gel ve bir daha da yalnız bırakma. Eteklerinden öperim."