İçinden gelenler

Kelimelerin ağırlığa var sırtım da

Kamburu yayan düşlerim var

Başkenti işgale uğramış hikayelerim

Bir salyangozla yola çıkmış umutlarım var..

muhalif hislerin iktidarında bir kaybolmuş silsilesi

geçen zamanın yargısız infazında bir ömür

yorgun bir yük binmiş bir gelecek kaygısı

bir tebessümün aydınlattığı ayın zerafet öyküsü..

kafamın içinde viyana filarmoni orkestrasının çaldığı ama bende zerre etki uyandırmayan adını bilmediğim bir mozart eseri..

öyle bir bıkkınlık öyle bir ağırlık çöktü günün ağarması eşliğinde

dolunay desem değil bir şeyler tutulmuş desem değil

birşey eksik tamamlayamadığım bir noksanlık peki ne diye sorular soru üstüne

kendi sorularımdan bıkmış kendimden kaçma eğilimindeyim..

gidip de en iyisi ünlü halk ozanımız ülkemizi bachın eserleri ile tanıştıran vivaldi denince akla ilk gelen büyük virtiöz halay ustası mahmut tuncerin karşıki dağlarındaki cendermelerle sohbet edeyim..

bir matem havası var yüreklerde

kelimeler manasız

kelimeler suskun

çığlıklar var yüreklerde acı var isyan var..

bir kansızın üzerinde Allahın laneti..

kalanlara şifa

kalanlara sabır temennisi dudaklarda..

yazgısı pamuk ipliğinde bir ömür

bir kiremidin çalınan beton örtüsünde bir nefes

kaç insan ölmeli kaç acı yaşanmalı

kaç zalimin cebinde akrepler dökülmeli

sahi kaç insan hayatı satıldı bit pazarlarında..

yazılması gereken tüm şiirler yazılmış

bize bir kaç devrik cümle

iki yarım ufak bir dörtlükte redif

bol bol duygu karmaşası

dilenciden düşen 3 lira

yolda kalmış bir kaç hatıra

benzini zamlara uğramış hayaller

göçebelikte sınırda kalan arkadaşlar

yaması sökülmüş düşünceler

türkülerde kalmış bir kaç ağıt

sözü müziği anonim olan yarınlar

öyle işte dilimizden dökülen bir kaç söz ile oluşan şiirler

İçimizden gelmeyenler var bir de, içinden çıkamadıklarımız, içimizin almadıkları, içimize işleyenler, içimize sinmeyenler, içimizde hiç dinmeyenler . Sonra içimizden sövdüklerimiz var, içimizden sevdiklerimiz. İçimizden geçirdiklerimiz ve içimizden sessizce göçürdüklerimiz...

Neyse işte demem o ki; iç içten geçmeden, içine bakabilmeli insan.

Yorgun şehrin tenha sokaklarındayım

Hisler birikintisi dolmuş çukurlara

Dile gelmekten aciz

kulaklara sağır

kendine vakitsiz..

dilimde yorgun kelimelerin isyanı

takati kalmamış sözlerin manaları yitik

gün batımın bekliyor gömülmek için duygular

konuşmaya mecali kalmamış bakışların

heveslerim almış başını gitmiş uzak yerlere

iyimserliğim bir tenhada pusuya düşürülmüş gibi bir gün

yorgunum işte heybemde sen eksikliği

molalarım doyumsuz sana vakitsizce

en durgun halim

kelimeler sessizlik senfonisinin bozuk akordu gibi anlaşılmaz bir halde çıkıyor

en suskun halim

duymuyorum söylediklerimi kendimedir sağırlığım

en yorgun halim

mecalim yok sözlere

en bitkin halim

adım atsam düşecek gibiyim sanki

stanley kubricin korkutmayan bilimkurgu korku filmi karmaşası gibi bir gün

içimde bir ürperti havadan mı bilemedim kış desem değil yaz desem iddialı bahara da iki fark atar son dakika üst olur gibi bir güneşli hava.. kar yağmadı ankaraya bütün tahminler karavana gibi aylardır kazaklalar montlar ile gezerken bulşuyorum kendimi.. ya yağarsa ahmak ıslatana cok yakalandığımdan ahmat hasta edenden kaçma eğilimim bundan..

Bir göçükte sesi kısılmış isyanım

Sansüre uğramış nefesim

Celladım baş ucumda ağlıyor çalınan bir kaç beton yığını üstünde

Ben acının kendisiyim solumu kaybettim

Ben soğuğun ısıran yanıyım ..

Ben yarına bir umudum

Bir mucizeyim Bir çocuğun gözünde

Ben tebessümü çalınmış harcın kendisiyim

Bir işçinin ölüme feryadı figaniyim..

Ben bir göçükteyim uzaktan sesleriniz geliyor

Ve kendimi kapattım bir sonrakine unutmayın beni..

hava güllük gülistanlık

ruhumuz ise zifiri..

ne bitmez bir kabus bir ay bu böyle

acıyan yanlarımız kanıyor artık

biri durdurabilir mi zamanı

yada bu bir rüya hadi uyanın dese..

hani çok şey söylemek istersin ama kelimeler çaresizdir mana yüklesen manasızdır

ıslanırsın bir yağmur da ama hissetmezsin o yağmuru öyle bir şey galiba ruh hali

gökten hüzün yağıyor

bir türkü çalınıyor notaları kuşların kanadında

hissiz bir ruh amaçsız bir güne eşlik ediyor

kadrolu acılar torpille işe alınmış gibi umarsız

gazetelerin üçüncü sayfasında hüviyetini kaybetmiş yalnızlık

bir ezgi var kulaklarımda bir yerden tanıdık ama çıkaramadığım

bir o kadar içli bir o kadar çalakalem..

sen bana soğuk davrandığında ne kadar üşüdüğümü bir bilsen, kalbimi ceketinle örterdin..

cemal süreya

Bazen susup gitmek lazım demiş şair,yoksa sonu facia olur,kalmalara sebep kalmamışsa.

mutluluk naraları var dilimin ucunda

gözlerimden ateş çıkıyor kelebekler amansız gececek o bir günün telaşında

yüreğim suskunluğun vakitsiz devriyesinde

yüzümde ise yalandan takındığım gülüşüm

mutluluk pozları veriyorum bide şuradan çekler eşliğinde

müzik kutumda mem ararat

şiirlerim de sezai karakoçun dizeleri

ve yalnız başıma masama gömülüşüm..

sigarayı bırakalı neredeyse 8 ay olmuştu..

ama öyle anlar geliyor ki insan kendini tutamıyor sanırım

bende o anlardan birini yaşadım.. o kadar geçen sürenin verdiği bir heyecanla sarıldım sigaraya..yakma yakmama arasında gidip gelirken yaktım o sigarayı.. o ilk yudumu içime çekince hafif bir baş dönmesi eşliğinde olduğum yerde yalpalandım.. özlemiştim dile kolay kaç zaman öyle git geller yaşasamda içmemiştim.. yudumlar ardı sıra gelip sigarayı biriktirdim..

kesmedi beni bir tane tam ikinci sigarayı elime almıştım ki.. alarm sesiyle uyandım.. kahretsin hepsi rüyaymış..

rüveyda, seziyorum; tahammülün kalmadı

ama dur, boşaltayım bütün çığlıklarımı

asırlardır köhne barınaklarda

küflenen, çürüyen çığlıklarımı

at vuruldu; içim paramparça rüveyda

gölgelerin ardına sakladım kusurumu

sen orda kayıtsızca gülümsüyor gibisin

ben burda damla damla eriyip akıyorum

yine de, çiğnetemem kimseye gururumu

istenmediğim yeri sessizce terkederim

hatıra kalsın diye bırakır da ruhumu

mahzun bir derviş gibi boyun büker, giderim

Nurullah Genç