dediğinizin çok doğru yönleri var. arkadaşlar 77 ile atandı hemşire oldu ve ben ertesi sene 92 aldım mühendis olarak atandım.
bu sefer başladılar ağlamaya. bizim taban maaşlar bunlara göre çok yüksek diye neden mühendis bu kadar yüksek alıyormuş diye yaygara kopardılar.
e arkadaş sen 77 ile atanırken ben 82 ile açıkta bekledim ? onu hiç söylemiyorsun? ben 92 ile atandım üstüne mühendislik okudum. nasıl benle kendisini kıyaslar onu bile anlamıyorum.
ama siz çok haklısınız. atandıktan sonra insanların bana karşı tavrı aşırı değişti. toplumun üst kademesindeki insan gibi hissettirdiler bana çevremdekiler, aile, dostlar.
atanmasak dalga geçiyorlardı, bayramda aile yer vermiyordu topluluk içinde oturmaya. şimdi en önden karşılıyorlar.
ama hiçbiri bilmiyor ki ben ne emekler verdim o puanı almak için? evliyken işten çıktım kpss çalıştım.
atandıktan sonra asgari ücretle çalışan ve hiç o riski göze almayan üniversite mezunu eş dost: "ya biz sevindik ama birçok kişi sevindik der ama içten sevinmez onu da bilin" dediler açık açık.
ben bunu yaşadım yani. taşeron eleman geliyor kuruma "çok şanslısınız burda olduğunuz için" diyor. kendisi de elektrik mühendisi.
neden kpss çalışmıyorsun diyorum : "ataması yok, kesin değil boşta kalma ihtimalim var" diyor.
eee ben neden şanslı oluyorum o zaman ? ben o riski göze aldım ? sen de alsaydın? sanki yolda giderken birileri atamış gibi konuşuyorlar.
herkesin tavrı bu zaten. sanki yolda yürüyorsun durduk yere seni memur yapmışlar. "bir de özeli dene de gör" lafları falan. insanlar kıskanç gerçekten.
dediğinizin çok doğru yönleri var. arkadaşlar 77 ile atandı hemşire oldu ve ben ertesi sene 92 aldım mühendis olarak atandım.
bu sefer başladılar ağlamaya. bizim taban maaşlar bunlara göre çok yüksek diye neden mühendis bu kadar yüksek alıyormuş diye yaygara kopardılar.
e arkadaş sen 77 ile atanırken ben 82 ile açıkta bekledim ? onu hiç söylemiyorsun? ben 92 ile atandım üstüne mühendislik okudum. nasıl benle kendisini kıyaslar onu bile anlamıyorum.
ama siz çok haklısınız. atandıktan sonra insanların bana karşı tavrı aşırı değişti. toplumun üst kademesindeki insan gibi hissettirdiler bana çevremdekiler, aile, dostlar.
atanmasak dalga geçiyorlardı, bayramda aile yer vermiyordu topluluk içinde oturmaya. şimdi en önden karşılıyorlar.
ama hiçbiri bilmiyor ki ben ne emekler verdim o puanı almak için? evliyken işten çıktım kpss çalıştım.
atandıktan sonra asgari ücretle çalışan ve hiç o riski göze almayan üniversite mezunu eş dost: "ya biz sevindik ama birçok kişi sevindik der ama içten sevinmez onu da bilin" dediler açık açık.
ben bunu yaşadım yani. taşeron eleman geliyor kuruma "çok şanslısınız burda olduğunuz için" diyor. kendisi de elektrik mühendisi.
neden kpss çalışmıyorsun diyorum : "ataması yok, kesin değil boşta kalma ihtimalim var" diyor.
eee ben neden şanslı oluyorum o zaman ? ben o riski göze aldım ? sen de alsaydın? sanki yolda giderken birileri atamış gibi konuşuyorlar.
herkesin tavrı bu zaten. sanki yolda yürüyorsun durduk yere seni memur yapmışlar. "bir de özeli dene de gör" lafları falan. insanlar kıskanç gerçekten.
bilim7
hata etmedin, 92 puan alamadın alsaydın ilk merkezide atanacaktın belki de buralara bir daha uğramayacaktın ve sendeki rahatlığı gören çevrendekiler de harbi bizim çocukta mühendis olsun diyeceklerdi ama şimdi feryat figan meslek karalaması mevcut; alım az, işsiz çok vs. yani benim aydın meslektaşım hep söylerim gemisini yüzdüren kaptan olur, yüzdüremeyen karada durur, zaman gelir belki kaptan olur ve derki doğru zamanda doğru şeyi yaptım
Pangaea